CYTONIC kapsulki

Co to są meridiany?

To kanały energetyczne, którymi płynie nasza energia życiowa. Energia Ch'i to podstawowe pojęcie z filozofii medycyny chińskiej.
Jest to źródło naszej witalności i siły. Energia ta jest niewidzialna i przepływa przez organizm kanałami energetycznymi zwanymi meridianami lub południkami. To właśnie w kategoriach braku, nadmiaru lub równowagi energii Ch'i Chińczycy rozważają stany zdrowia i choroby. 
Kanały energetyczne przebiegają przez całe ciało i wszystkie narządy.
Zaburzenie na danym meridianie można rozpoznać za pomocą dolegliwości, które odczuwamy.

Maytenus Ilicifolia zielony skarb z Ameryki Południowej
„Bóg jest najlepszym lekarzem a przyroda najlepszą apteką.” – nie ma innego sloganu, który lepiej wyrażałby związek między miejscową ludnością a naturą w Ameryce Południowej, zwłaszcza jeśli chodzi o produkty roślinne stosowane w medycynie ludowej.

Tradycyjne zastosowanie: zaburzenia układu trawiennego (wrzody żołądkowe, nadkwaśność żołądka, stany zapalne żołądka, niestrawność, choroba Crohna), nowotwory (czerniak, rak naczyń limfatycznych, białaczka, adenocarciroma, nowotwory jajników), regulacja cyklu miesiączkowego, antykoncepcja, okres przekwitania, regulacja systemu hormonalnego, choroba Alzheimera, zapalenia, reumatyzm, zapalenie stawów, osteoporoza, choroby infekcyjne dróg oddechowych, układu trawiennego, dróg moczowych, skóry, astma, anemia, jako środek przeciwbólowy, rozszerzający naczynia krwionośne, detoksykacyjny, przeciwutleniający, przy zaburzeniach pracy nerek i wątroby oraz nadciśnieniu.

Roślina zawiera naturalne substancje o wysokiej aktywności, tonizujące i witaminizujące. W dużym stopniu wspomaga regenerację komórek i całego organizmu. Ogranicza ryzyko pojawienia się zmęczenia, uszkodzenia komórek, raka we wszystkich jego formach, białaczki już przy bardzo małych dawkach, objawów astmatycznych, wrzodów żołądka, zakwaszenia żołądka i organizmu, zapalenia jelit, zapalenia stawów, reumatyzmu, osteoporozy, osłabienia serca, poprawia ukrwienie peryferyjne. U kobiet pomaga uregulować cykl miesiączkowy i ograniczyć uderzenia krwi do głowy związane z przekwitaniem. Fitosubstancje mają działanie uspokajające i zmniejszające ból. Roślina usuwa napięcie, stres, hamuje starzenie się organizmu. Ogólnie wspomaga detoksykację, wzmacnia zdolności obronne organizmu a u sportowców pomaga zwiększyć osiągnięcia.

Fitosubstancje zawarte w roślinie maytenus mają działanie tonizujące, afrodyzjakalne, relaksujące, przeciwbólowe, detoksykujące, antyutleniające, moczopędne, ściągające, dezynfekujące, antybiotykowe, antywirusowe, antybakteryjne, antymikrobowe, przeciwwrzodowe, antyrakowe, przeciwbiałaczkowe, przeciwartretyczne, przeciwreumatyczne, antykoncepcyjne, rozszerzające naczynia, estrogenne, przeczyszczające, przeciwzapalne, stymulujące odporność organizmu.

Zawarte substancje: celastrol, cangoriny, cargorinin, cargorosin, friedelin, gallokatechiny, ilicifolin, kaempferol, kwercetyna, kwercitrin, maytansin, maytanprin, maytenin, pristimerin, kwas salaspermowy, beta-sitosterol, tingenon.

Sposób stosowania: nalewka, wywar

Charakterystyka botaniczna

Maytenus Ilicifolia Mart. Ex Reissek (zwana również Celastrus Ilicinus, Gymnosporia Ilicina, Maytenus Ilicina) z rodziny trzmielinowatych, to wiecznie zielony krzew osiągający wysokość 5 metrów, pochodzący z Południowej Ameryki, gdzie rośnie dziko w lasach oraz na obszernych terenach trawiastych południowej Brazylii, Paragwaju, Urugwaju oraz Argentyny. Roślina ma proste, skórzaste liście s charakterystycznymi kolcami na krawędzi. Kwiaty są dwupłciowe, w żółtozielonej kwietni. Owoce, którymi są od jedno- do czteronasiennych szypułki pomarańczowego koloru, bywają bardzo często ulubionym przysmakiem ptaków. Dzięki swemu atrakcyjnemu wyglądowi, przypominającemu cesminę M. Ilicifolia jest często wysadzana w ogrodach oraz parkach miejskich.


Zastosowanie w medycynie naturalnej

Działanie lecznicze M. Ilicifolii jako pierwsi odkryli indianie ze szczepu Guarani, pierwotni mieszkańcy południowej części Brazylii i Paragwaju. W Brazylii przygotowuje się napar z liści do leczenia wrzodów, chronicznego zapalenia żołądka oraz dyspepsji (zaburzenia trawienne). Zewnętrznie stosuje się wywar na ropiejące lub trudno gojące się rany ze stanami zapalnymi, przy wysypce oraz do leczenia niektórych form raka skóry. W argentyńskiej medycynie ludowej napar stosuje się przy astmie, infekcjach dróg oddechowych, dróg moczowych, rozwolnieniach oraz do wywołania menstruacji. Na codzień stosuje się go przy anemii, zaburzeniach funkcji wątroby, do złagodzenia bólu, przy kolce, do oczyszczania krwi oraz ogólnej detoksykacji organizmu. W Paragwaju jest bardzo popularny wśród kobiet jako środek antykoncepcyjny, reguluje cykl miesiączkowy i pomaga w okresie przekwitania. Duża zawartość fitohormonów wpływa na cały układ hormonalny, poprawia czynność gruczołów hormonalnych (szyszynka,przysadka mózgowa, tarczyca, nadnercza oraz jajniki) i dzięki temu w znacznym stopniu obniża ryzyko osteoporozy, przede wszystkim u kobiet z objawami menopauzy. Efektywnie działa też przy leczeniu trądzika i jest często składnikiem kosmetyków. Działa przeciwbakteryjnie, tak, że spowalnia rozwój bakterii powodujących trądzik (propionibacterium acne), a także przeciwzapalnie dzięki wpływowi na układ hormonalny i poprawie pracy nerek oraz wątroby.

M. Ilicifolia tak samo jak pozostałe rośliny tej rodziny jest bardzo często stosowany przy leczeniu zapaleń stawów oraz reumatyzmu. Dzięki temu, że zawiera substancje aktywne, pomaga wydalać z organizmu kwas moczowy, przez co pomaga w leczeniu dny. Indianie z plemienia Graminha gotują małe kawałki kory w dwóch litrach wody dopóki objętość wody nie zmniejszy się do jednego litra. Taki wywar pije się trzy razy dziennie przez ponad tydzień, lub stosuje się zewnętrzniej na chore miejsce. Pija się go również przy zapaleniu naczyń krwionośnych, zewnętrznie służy do przemywania żylaków. Można stosować go przy leczeniu nadciśnienia, ponieważ ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne. Generalnie M. Ilicifolia uważany jest za doskonały środek do wzmocnienia całego organizmu a miejscowi uzdrowiciele (curanderos) używają go do całościowego wzmocnienia układu odpornościowego.


Substancje składowe oraz ich działanie

Ze względu na wielką popularność M. Ilicifolia w medycynie tradycyjnej roślinę tę zaczęto stosunkowo dokładnie badać już w latach sześćdziesiątych zeszłego wieku, przede wszystkim ze względu na jej działanie przeciwrakowe. Jest źródłem tzw. maytansinoidów, które zawarte są w liściach, korze oraz korzeniach. Te substancje (przede wszystkim maytansin oraz maytenin) są bezpośrednio odpowiedzialne za działanie przeciwrakowe, co było potwierdzone przez szereg badań klinicznych. Ich pochodne są dziś zawarte w niektórych lekach używanych w chemioterapii. W latach 70-tych w USA maytenin był z powodzeniem testowany na pacjentach z niektórymi typami raka naczyń limfatycznych, jajnika oraz skóry. Cangoriny (substancje terpenowe) zawarte w liściach również wykazują działanie przeciwrakowe i to przy bardzo małych dawkach. Zwłaszcza przy leczeniu białaczki i raka skóry. Najpopularniejszym zastosowaniem M. Ilicifora w medycynie naturalnej jest ciągle jeszcze leczenie zaburzeń układu trawiennego oraz wrzodów żołądkowych. Silne działanie terapeutyczne zostało potwierdzone w 1991 roku przez badania, które podają, że już zwykły napar z liści jest równie efektywny jak lekarstwa stosowane w tym czasie do leczenia wrzodów żołądkowych (ranitidin oraz cinetidin). Te same badania wykazały również, że M. Ilicifolia powoduje zwiększenie objętości i pH kwasów żołądkowych, przez co chroni przed przekwaszeniem żołądka. Dzięki zawartości substancji działających silnie przeciwbakteryjnie roślina jest idealna w walce z Helicobacter pylori, która łączona jest, obok dysharmonii pH, z występowaniem wrzodów żołądkowych.

Między inne testowane substancje biologicznie aktywne zaliczyć można celastrol, który ma działanie przeciwzapalne (leczenie zapalenia stawów), poprawia pamięć, procesy uczenia, aktywność psychomotoryczną i jest efektywny w leczeniu neurodegeneratywnych chorób jak na przykład choroba Alzheimera. Poza tym ta substancja ma wpływ na ruchliwość oraz ilość plemników, co potwierdza jej skuteczność jako męska antykoncepcja. Celastrol jest również efektywnym przeciwutleniaczem (15razy mocniejszy przeciwutleniaczowy efekt niż witamina E), dzięki wychwytywaniu wolnych rodników spowalnia starzenie się komórek, można go więc uważać za jakiś „eliksir młodości”. Z drugiej strony friedelin odpowiedzialny jest za działanie przeciwbakteryjne, likwiduje klasyczne patogenne grampozytywne bakterie, ale i odporniejsze gramnegatywne bakterie odpowiedzialne za choroby infekcyjne (np. Vibrio parahaemoyticus lub Pseudomonas aeruginosa). Roślina ma również działanie przeciwwirusowe, ogranicza rozmnażanie wirusów, które mają związek z niektórymi przypadkami raka, jednocześnie pomaga chronić DNA przed wolnymi rodnikami. Kwas salaspermowy jest aktywny nawet przeciw wirusowi HIV.

Wyżej wymienione wyniki potwierdzają również badania przeprowadzone przez grupę autorów tego artykułu w laboratoriach Instytutu Tropików i Subtropików Czeskiego Uniwersytetu Rolniczego w Pradze. Przeciwbakterialne i przeciwutleniaczowe działanie rośliny (Maytenus Ilicifolia – herbata, produkt firmy Diochi) było potwierdzone przez serię screeningowych testów in vitro. Etanolowy wyciąg uzyskany poprzez macerację liści działa na szerokie spektrum potencjalnie patogennych mikroorganizmów powodujących choroby infekcyjne dróg oddechowych, układu trawiennego, układu moczowego oraz skóry. Kolejne badania wykazały, że działanie przeciwbakteryjne M. Ilicifolia kilkukrotnie przewyższa działanie roślin stosowanych w Czechach. Działanie przeciwutleniaczowe porównywalne jest z rozmarynem, znanym i powszechnie używanym w przemyśle spożywczym właśnie ze względu na zawartość silnych przeciwutleniaczy (np. kwas rozmarynowy). W miejscu swego pochodzenia liście M. Ilicifora często miesza się z liśćmi cesminy paragwajskiej (Ilex Paraguariensis) bogatymi w kofeinę. Otrzymana w ten sposób mieszanka używana jest do robienia herbaty, której Indianie używają już od wielu wieków, a z którą spotkali się już w XVI wieku pierwsi zdobywcy z Europy. Dziś ten napój na południu Brazylii jest popularniejszy od kawy, a ludzie konsumują go w dużych ilościach, co potwierdza jego nieszkodliwość. Testy toksyczności z lat 1978 i 1991 potwierdziły bezpieczne stosowanie naparu z rośliny in vitro i in vivo. Wysokich dawek (z powodu zawartości fitohormonów) nie zaleca się jednak w czasie trwania ciąży lub przy planowaniu potomstwa.


Produkcja i zbiory

Około 90% liści z M. Ilicifora uzyskuje się bezpośrednio z dziko rosnących krzewów. Tradycyjnie zbiera się je na jesień, kiedy koncentracja substancji aktywnych jest największa. Na podstawie doświadczenia miejscowej ludności w uprawie rośliny w jej naturalnym środowisku podczas zbiorów ułamuje się tylko mniejsze gałązki, by nie osłabiać rośliny poprzez odcinanie dużych i zdrowych gałęzi. W ten sposób zbieranie liści raz na dwa lata umożliwia roślinie wypuszczenie nowych gałązek z kwiatami i owocowanie. Taki sposób zbiorów pozwala na produkcję nasion oraz regenerację rośliny. Międzynarodowy wywóz M. Ilicifolii do krajów takich jak Japonia i USA swój największy boom przeżył w latach osiemdziesiątych, wkrótce po długiej serii badań dokumentujących działanie lecznicze tej rośliny. Z biegiem lat 90-tych rynek tych produktów rozszerzył się i ustabilizował również w Europie.


Ulubioną herbatkę uzupełnia teraz preparat w kapsułkach Cytonic